Ostrowina w piętnastym stuleciu była własnością książąt oleśnickich. W wiosce prawdopodobnie już w tym czasie istniał dwór. Brak materiałów źródłowych uniemożliwia dokładne prześledzenie losów miejscowości. Nie wiadomo, kiedy Ostrowina stała się własnością rycerską. Nastąpiło to najpóźniej w pierwszej połowie XVII w. W latach 1641-1664 majątek w Ostrowinie należał do Baltazara von Jaloffka. W 1673r. dobra w Ostrowinie koło Oleśnicy i w Pęciszowie koło Trzebnicy, posiadał Chrystian von Aichelberg, członek rady książąt oleśnickich. W 1694r. kupił on Boguszyce koło Oleśnicy. Transakcja ta mogła wiązać się ze sprzedażą Ostrowiny, bowiem rok później, jako jej właściciel wzmiankowany był Jan Albrecht von Kaltenbrunn ze Stachowa, członek rady księcia oleśnickiego Sylwiusza Fryderyka von Würtemberg. W 1718r. Ostrowinę posiadała Krystyna Sydonia von Lamprecht z domu von Ehrenberg. Następnie miejscowość przeszła na własność rodziny von Wallenberg. Majątek w Ostrowinie należał między innymi do Ernesta Gottlieba von Wallenberg (ur.1701r., zm.1787r.), drugiego męża Eleonory (ur.1697r.), jedynej córki Jerzego Ernesta von Wiltendorf (Miltenberg) z Urazu. W rękach Wallenbergów dobra pozostały, co najmniej do połowy XIX w. W 1845r., jako ich właściciel wzmiankowany był Karl Gideon von Wallenberg. Następnie przed 1886r. majątek o powierzchni 929ha przeszedł na własność mieszkającego w Brukseli (in Brüssel) hrabiego Oscar d`Outremond. W tym czasie posiadłość dzierżawił von Stockmanns. Kilka lat później, w 1894r., dobra liczące 1028,25ha należały do hrabiego Octave d`Outremond de Duras. Przed 1902r. posiadłość o powierzchni powiększonej do 1149ha nabył baron Ferdinand von Twickel. Nowy właściciel rozbudował istniejący w Ostrowinie dwór, przekształcając go w neorenesansowy pałac. Baron Ferdynand von Twickel został wymieniony, jako właściciel majątku w Ostrowinie (1224ha) jeszcze w księdze adresowej z 1921r. Niedługo później, w 1927r. folwark został wykupiony przez Berliner Siedlungsgesellschaft w celu parcelacji. W 1930r. część dóbr, być może obejmującą pałac, dzierżawił od Bereinigte Holzinbustrie A.G. in Breslau hrabia Nikolaus (Mikołaj) von Ballestrem z Pławniowic. Po zakończeniu drugiej wojny światowej resztka majątku została znacjonalizowana. Pałac w Ostrowinie to budynek murowany z cegły, potynkowany, o rozczłonkowanej bryle, zbudowany na nieregularnym rzucie, podpiwniczony, trzykondygnacyjny, z mieszkalnym poddaszem, nakryty dachem czterospadowym z lukarnami. Fasada rozczłonkowana, z centralnym trzyosiowym ryzalitem mieszczącym główne wejście, po bokach, którego dwie wieże: wyższa, czterokondygnacyjna, wieloboczna częściowo wtopiona w korpus, niższa dwukondygnacyjna, okrągła. Elewacje o skromnej dekoracji, dzielone są przepaskowymi gzymsami między kondygnacjami, ozdobione opaskami okiennymi, neorenesansowymi szczytami, boniowanymi narożami, krenelażem oraz kartuszami herbowymi fundatorów.
Brama wjazdowa, oraz część ogrodzenia pochodzi z początku XX w. Do pałacu przylega spichlerz z około 1850r., przebudowany w drugiej połowie XX wieku.
